Mijn eerste dag

Hoi iedereen!
Daar is ie dan hoor: mijn eerste blog!
Vandaag was een heftige dag, na 16 uur reizen was ik eindelijk in Beijing aangekomen.
Het afscheid nemen van mijn familie, mijn beste vriendinnetje en mn lieve vriendje vond ik wel heel moeilijk. Mijn reis werd ineens realiteit in plaats van een wild plan.
Ik had bijna niet geslapen in het vliegtuig omdat er bij de laatste (en de langste) vlucht een hele dikke stinkende Rus naast me zat te snurken. Ik was danook echt helemaal kapot toen ik uit het vliegtuig stapte. Ik voelde me wel heel trots toen ik zo in mijn eentje met mn rugzakkie op het vliegveld uitstapte; het avontuur kon beginnen!
Het was wel even n gedoe om nog bij mn hostel te komen aangezien geeneen taxichauffeur de weg naar mijn hotel wist/engels kon. Maar uiteindelijk ben ik er gekomen!

Beijing is anders dan ik had verwacht, zo ben ik vandaag bijvoorbeeld in de hele stad maar 1 andere toerist tegen gekomen. Ik word ook heel veel en raar nagekeken door de chinezen hier, ik had toch wel verwacht dat ze in zo'n wereldstad wel gewend zijn aan toeristen.. (het kan misschien ook aan de buurt liggen waar ik heb gelopen, maar dat lijkt me niet waarschijnlijk)
Ook kunnen maar heel weinig mensen hier engels, en wanneer je toch dingen probeert uit te leggen of over te brengen doen ze helemaal niet hun best om je te begrijpen. Heel frustrerend.

De combinatie van niet kunnen communiceren, verschrikkelijk moe zijn en het afscheid van die morgen deed me wel een beetje eenzaam voelen. Ik denk dat dit al heel snel veranderd als ik gewoon goed heb geslapen.

Het is niet alleen maar drama hier hoor, ik vind het superleuk om mee te maken dat alles anders is: alles ruikt anders, proeft anders, klinkt anders, de letters zijn anders, de mensen zijn anders, ik voel me een beetje een alien die net op aarde geland is en dat vind ik eigenlijk wel heel leuk.
Ik heb ook heel lekker gegeten bij een moslim-chineesrestaurant. Ik ben trouwens wel heel blij dat ik met stokjes kan eten, anders had ik dar nog steeds lopen klunzen! En toen ik terug naar het hostel liep en ik de straat niet meer kon vinden was het meisje aan wie ik de weg vroeg zo aardig om helemaal mee naar het hostel te lopen. We hebben gekletst en ze heeft me tips gegeven over waar het allemaal leuk is. Die chinezen zijn dus toch minder stom als het leek.

Morgen ga ik een wandeling in de stad maken en daarna misschien naar de dierentuin (ookal ben ik wel gewaarschuwd dat het daar verschrikkelijk stinkt haha).

Groetjes uit China!!